Ulusların Zenginliği (Seçmeler)/Adam Smith (1)

Her ulusun yıllık emeği, yaşamak için yıllık olarak tükettiği hem zorunlu hem de lüks şeylerin tümünü ilk elden sağlayan ve her zaman ya o emeğin dolaysız ürünlerinin ya da o ürünler karşılığında diğer uluslardan satın alınan şeylerin oluşturduğu kaynaktır.

Üretici emek güçlerinde kaydedilen en büyük ilerlemeler ve emeğin herhangi bir yerde yönlendirilmesi ya da uygulanması için kullanılan beceri, ustalık ve yargı yeteneği, sanki iş bölümünün sonuçları gibi görünmektedir.

Bununla birlikte şimdiye kadar hayata geçirilebildiği kadarıyla iş bölümü, her zanaatta emeğin üretici güçlerinin orantılı şekilde artmasını sağlar. Öyle anlaşılıyor ki, farklı mesleklerin ve istihdam alanlarının birbirinden ayrılması, bu avantajın sonucu olarak meydana gelmiştir. Yine bu ayrışma da genel olarak en yüksek sanayi ve ilerleme düzeyine ulaşmış ülkelerde en uç noktaya varır; emekleme aşamasındaki bir toplumda tek kişinin yaptığı işi, ilerlemiş bir toplumda genellikle birkaç adam yapmaya başlar.

En zengin uluslar, gerçekte imalat alanında olduğu kadar tarım alanında da genel olarak tüm komşularını geride bırakırlar ama sıklıkla tarımdan çok imalatta elde ettikleri üstünlükle ayırt edilirler. Onlar topraklarını genellikle daha iyi ekip biçerler; daha fazla emek verip daha çok harcama yaptıkları için de toprağın büyüklüğüne ve doğal verimliliğine oranla daha fazla ürün elde ederler. Ama oran olarak, bu ürün üstünlüğünün emek ve masraf üstünlüğünden çok daha fazla olması nadirdir. Tarımda, varlıklı ülkenin emeği yoksul ülkeninkinden her zaman çok daha üretken değildir ya da en azından hiçbir zaman imalat dallarında sıklıkla olduğu kadar çok daha fazla üretken değildir. Bu nedenle varlıklı ülkenin hububatı her zaman yoksul ülkenin aynı derecede kaliteli olan hububatından daha ucuz bir fiyatla pazara girmez.

Ama yoksul ülke, çiftçilik açısından aşağı düzeyde olduğu halde hububatının ucuzluğuyla ve kalitesiyle bir ölçüde zengin ülkelerle yarışabilmesine rağmen mamul mallarıyla böyle bir yarışa giremez, en azından o mamul mallar zengin ülkenin toprağına, iklimine ve durumuna uygunsa buna kalkışamaz.